Het verhaal in Wonderland Tales begint in een wondermooie tuin die door drie broers en hun zus wordt bijgehouden. Iedereen mag de tuin bezoeken en op een dag komt er een oud mannetje langs. Hij is onder de indruk maar hij zegt dat er nog drie dingen ontbreken: Een kruik met het levenswater, een tak van de boom der schoonheid en een pratende vogel.

Hij geeft aan Emma, het zusje, een mes dat schittert in het zonlicht en zegt: 'Als het mes dof wordt, dan weet je dat er gevaar dreigt. De drie dingen die ik beschreef, kun je vinden aan de andere kant van de berg.'
De oudste broer gaat op pad en komt een reus tegen die hem vraagt waar hij heengaat. Hij vertelt van zijn zoektocht, maar de reus waarschuwt hem.

Hij zegt dat velen de oudste broer zijn voorgegaan, maar dat geen van allen is teruggekeerd. Dat komt omdat aan de voet van de berg stenen liggen die beginnen te schreeuwen zodra iemand langs loopt. 'Je mag niet omkijken, maar je moet gewoon doorlopen en dan kom je in de tuin waar de bijzondere dingen zich bevinden. Daar is het gevaar geweken.'

Als hij aankomt, ziet de oudste broer dat er menselijke gezichten in de stenen zitten. Ze beginnen zo hard en erbarmelijk te schreeuwen dat de oudste broer de waarschuwing van de reus in de wind slaat en omkijkt. Hij verandert ter plekke in steen. (dit plaatje gaf me als kind enge dromen).

Emma en de twee andere broers zien dat het mes dof wordt, en dat hun broer in gevaar is. Het moet te maken hebben met de zoektocht naar de drie dingen die ontbreken. 

Ondanks het feit dat Emma niet wil dat haar broer op onderzoek gaat, glipt de tweede broer weg op zoek naar zijn broer. Maar ook hij faalt en verandert in steen. Het derde broertje gaat zijn broers achterna en ondergaat hetzelfde lot. Emma besluit dat zij haar broers moet redden, waar ze ook zijn, en in welk gevaar ze zich ook bevinden. Bij de stenen aangekomen houdt zij wel rekening met de waarschuwing van de reus en kijkt niet om, zelfs niet als ze de stemmen van haar broers hoort. Ze komt veilig in de tovertuin aan en vult haar kruik met het levenswater uit de fontein.

Ze breekt een takje van de boom der schoonheid af, en stopt de vogel in de kooi die ze had meegenomen. Op de terugweg knoeide ze per ongeluk wat water op de stenen en tot haar blijde verbazing zag ze dat het water de stenen weer omtovert tot haar broers. Ook de andere stenen begiet Emma met een paar druppels water en de betovering is verbroken.

In een vrolijke processie loopt iedereen terug naar hun dorp, onderweg zwaaiend naar de reus. En Emma's tuin werd nog beroemder door het levenswater, de tak van de boom der schoonheid en de pratende vogel.

En zoals je ziet op de originele tekeningen, zijn de plaatjes enigszins onduidelijk.