Ezelsvel
Het verhaal van Ezelsvel is in dit geval te vinden in Elseviers Groot Sprookjesboek, geïllustreerd door S of G. Tourrett. (zie bijzondere boeken) Het sprookje gaat over een vader - een koning natuurlijk - die met zijn mooie dochter wil trouwen na het heengaan van de moeder. De dochter verzint allerlei uitvluchten maar hij voldoet aan al haar eisen. Zelfs als ze het vel van de goudgevende ezel wil hebben die het koninkrijk voorziet van alle rijkdom, aarzelt de koning geen moment. In wanhoop rent het meisje weg, zich verbergend in het vel...
De koning hield erg veel van zijn ezeltje. Maar toen zijn vrouw stierf, werd hij gek van verdriet en wilde met zijn dochter die erg op haar moeder leek trouwen. Zij wenste, op aanraden van haar peettante - in andere versies de dienstmaagd - een jurk te laten maken in de kleuren van de hemel. Na drie dagen lag de jurk voor haar voeten. Ten tweede male probeerde ze een onmogelijke jurk te vragen: in zilver, de kleur van de maan. Geen probleem en de laatste jurk zou in goud moeten, de kleur van de zon.
's Konings kleermakers waren uitzonderlijke artiesten, dus alle drie de jurken kwamen er waardoor de dochter wel moest trouwen. In haar wanhoop vraagt ze om het vel van de ezel die goud geeft. Dat zal hij toch niet doen? Maar ook nu geeft de koning toe aan de eis. De dochter vlucht uit het paleis weg.
De petemoei geeft haar de raad om zich te hullen in het ezelsvel, anders zouden de soldaten die de koning zeker achter haar aanstuurt haar kunnen herkennen. Ze vindt werk als keukenmeid in een ander land en draagt het ezelsvel dag en nacht. Petemoei had haar een toverring meegegeven waardoor ze zich kon terugtoveren in de prinses die ze ooit was. Maar niemand mocht haar dan zien.
Op een dag komt de prins van het land langs en hoort, terwijl hij wacht op een maal, bekoorlijk zingen. Hij gaat naar de plek waar hij het gezang hoort en ziet door het sleutelgat het mooiste meisje van de wereld haar haren kamen. Hij wordt op slag verliefd en eist van de matrone van de keuken alle meisjes te zien.
Ezelsvel, oftewel de mooie prinses, zit daar niet tussen. De prins wordt ziek van liefdesverdriet en laat het hele land zoeken naar de prinses. Weer gaat hij terug naar de plek waar hij haar gezien heeft en dan ziet hij Ezelsvel. Op de een of andere manier wil hij dan dat zij een cake voor hem bakt, zeer tegen de zin van de anderen omdat Ezelsvel gewoon heel onverzorgd is.
Tijdens het kneden valt de toverring in het deeg en de prins vindt de ring. En net als in Assepoester, wil de prins alleen maar trouwen met het meisje dat de smalle ring past. Iedereen wordt uitgenodigd, tot op het laatst alleen Ezelsvel over is.
En ja hoor, natuurlijk past de ring en Ezelsvel trekt zich even terug om zich om te toveren tot de mooie prinses die de prins zoveel slapeloze nachten heeft bezorgd.
De koning, die weer gezond van verstand is, wordt ook uitgenodigd op het trouwfeest en Ezelsvel en de prins leefden lang en gelukkig. Alleen jammer voor het ezeltje.
